شکار بوم 

ورس اول : A3ed

هییی مثل عقابی شدم که نظاره‌گره از بالا به احوال زمین

سرباز همین خاک و بوم هستمو می‌مونم من محافظ مرزای حریم

تو مسیر حق بال میزنمو مهم نی برام که از نسلای چنین

شب بشه شکاره تو چنگمه اونی رو که باشه دشمن الله رحیم
اگه پرت بگیره به پرم بدجوری پاره‌ای
چاره‌ای نداری جاهلی هرجوری کاملی
تقویم تو دست منه تو بگو هر روزی حاضری
اگه وقت نداری پاشیم بریم سلمونی تازه‌ای
در برو تو از زمین و زمان
آماده‌باش باش برا هر کمین و کمان
تو با فریب و فرار، دیدی مسیرو سراب
ولی ما دنبال طریق شهید و شهادت
بد عادت میشه میده با فرمونش ویراژ
فراتر میره از بغض گلوم اینبار
جهانم به فکر ماها نبوده هیچ‌گاه
سراسر میخوان ببینن خزونه ایران
تموم ایسم ها(مخفف) یکی یکی میانو میشن بزودی همشون از رده خارج
ته دموکراسی توی غرب میشه نتیجش آزادی اسلحه حاصل
حسرت کامل می‌خوریم ما که چرا تبر میشید اَ نوع اکبر فاسد
البته آسد یه دهه هشتادیه که می‌مونه پای کار مکتب قاسم ...

کورس : Shabzadeh

وقتی بارون زد ، من همون عقابی بودم
که دیدم ضعیف هارو اون پایینا گیرن !
ولی من نبودم اهل زیر سایبونا ...
وا کردم بال هامو بالاتر از ابرهارو دیدم ...

ورس دوم : Bidar

من اومدم و کردم کوره رو داغ
تا برشته کنم بدجوری بدخواه‌ها رو
همین که ببینن پا گذاشتیم تو میدون
خوف می‌کنن دادا اگه ببینن رد پارو
وا کردم بالامو و تو آسمونام
بیدارم من رصد می‌کنم بخوابن پاسبونا
به لطف بالاسری اومدیم تو مسیر حق
قدرت دست خداست هر چقدم میخوان قوی باشن اونا
من می‌شکنم بتارو درگیر هدفم با قدرت و تلاش
مثل سنگم ندارن قدرت تراش
نداره توفیقی شیر بزدلی براش
پس بزن به دل همه هیترا خراش
اتحاد و برادری پخش کارا سراسری
خاکی زندگی می‌کنیم همه برابریم
همیشه میره بالا اونی که تنش خاکیه
اینجا کسی نمیگه به کسی چرا فراتری
فاز عجیب غریب نگیر حال بدی دارن
تو روت میگن رفیقتن آره ولی مارن
اون که پشتو میزنه پشته عقبه داشم
ولی من باید پی رضایت مولا باشم
داریم امتحان می‌شیم اینجا هر لحظه
موفق بشیم تو جاده‌ی لغزنده
شرمنده من یکی که نمی‌کنم بسنده
چون می‌دونم این جنگ تمام عیار بد سخته
باید بهترین باشم برای باور و خاکم
مشکلا برطرفه من از جنس خاکم
ندارم باکم جلو با معرفت‌ها من یه سینه چاکم ...

کورس : Shabzadeh

وقتی بارون زد ، من همون عقابی بودم
که دیدم ضعیف هارو اون پایینا گیرن !
ولی من نبودم اهل زیر سایبونا ...
وا کردم بال هامو بالاتر از ابرهارو دیدم ...

ورس سوم : Shabzadeh

من تو جاده خاکی وا شد برام دری واس آسمون
دلامون صاف ولی پیچیده تار و پود رازمون
حاجی قاچاق تو مرز کلمات شده کارمون
ما هم ریه‌مونو سوزونده دود کام بارمون
یه عمریه شبا رو زدم تو کار شکار بوم
من رقابت با اون که پایینه نبوده آرزوم
این که کی بالاتره یه روز خُب همه میفهمن
اگه کسی هم نفهمید فدا خال یارمون
تو مسیر باش و بخون تا بهت بگم فدا مدا
و خودم هواتو دارم میشم برا بلا ملا
سپر سفت تا که بشینه تو دلا صفا...
و دیگه حال دادنم بهتون میره برا خفا
په دیگه میرم رو مود سکوت
ولی دشمنی اگه می‌بینی منو رو به روت
که می‌گیرم روت تا بری برا تولید کود!
تا برا همیشه بمونی تو حالت رکود

پاها ترک خورده یه کوله رو‌ پشتمه
دو سالی میشه ساده بودنه رو کشتمش
تشنه‌ام شدید به خون احدی که ببینم
حتی یه نمه سد راه رشدمه
پشتمه همیشه فقط اون بالاسری
پَ دیگه بیخیال بهشت و شراب و ملک و پری
اگه خوشحالی از این که هنو اسیر حسدی
به ما نمی‌خوری چون تو دیگه فاقد شرفی
توی قالب ادبی قاتل هدفی
با یه تیپ و ظاهر اخوی
نمیتونی تو سد شی واسه تابش ابدی
می‌خوایی زمینش بزنی ولی کاور طرفی
اگه مقبولی واسه اینکه تابع نظری
شاهد وسطی هیتری ولی اینو میگی ناقد مدنی؟
بگذریم من حس نعشگی تو دردسری !

فدای رفقا شبزده‌ام یا مولا علی...