آهنگ من انقلابی ام از شبزده

وقتش رسید، بزنم حرف‌هایی که نتونستمو
گردن به تیغ میدم و نمیدم ترویج ندونستنو
دیگه میشناسی منو کی ام و کجاست مخم و
رسم ام رفیق، شدن با همه اون کسایی که حتی
نمیدونن اسممو...
تحلیلم کن ببینی قصدمو
بیا ترسیمم کن بگیری حسمو...
قصه مو بخونی سر ریز اشکات
میشه سیاه و سفید بطن رنگات
و فصلات درگیر سردی، حرفات
دپ و عمیق‌تر تو صورت خط‌هات...
نفهمیدن پی چه اتحادی‌ام
فک‌ کردن پی هنر اقتصادی‌ام...
ولی الان راحت میتونم داد بزنم و بگم
با همه‌ی وجودم من یه انقلابی‌ام...

همونی که رید تو ریه‌هاش
با دود علف بود تنها تکیه گاهش
کله خر بود دست داشت توی هر خلاف
دنیا رو میدید با کبودی چشاش
ولی فهمیدم تهش
به جایی رسیدم فهم تهدیدم کرد
گفت ته دره‌ای، تحریکم کرد
جر بدم چیزی که منو تحقیرم کرد...
یه ماژیک یه سیگار با کلی عکس روی دیوار
یه برنامه ریزی برا صاف کردن دهن کلی شیار
قرص و شربت نه من فلسفه رو نیاز
دونستم برای نجات توده‌ی بیمار...
تا خشکیده بشه خریت محض ریشه دار...
جواب داد و من شدم یه سرباز تو کار
داد باورم بم دل و جیگر شکار

من انقلابی‌ام، یه مبارز تو قلب ظالم شبیه به انتحاری‌ام
یه اخراجی‌ام، شما لب و دهن منه اسپورت پوش پوتینه پام عملیاتی‌ام

بود تو جمجه‌ام گم بالا سری
و می‌دیدم آلت جرم تو دستمه ولی
برگردوندنم و مسیر پیدا شد
همون دستمو دیدم گرفت مولا علی
زیر زمینم وصله به بالا ولی
با همون بالا سری زدم تو کار سوداگری
رو سفیدم اون لحظه‌ای که از پیشتون
کوچ میکنم به رنگ قرمز رو آگهی...
باج نمیدم به کف و سوت
قبوله بفهمنم حتی تک و توک
منو کوک کرده معرفت فوش دادن درک
اجتماع یعنی بد و خوب...
اگ کر و کور بود خودم میشم صدا و نور
من هدفمه نفهمی رو بکنم تو گور
تو بعضیا هر چند حقیقت مرده
ونمیشه که کسیو برد بهشت به زور ...
بشور بدیارو دیدگاهت به دیدت
وا بشه تا بشه رنگی سیاه و سفیدت
درو نبندی رو همه اگ تو بد باشی
بقیه خوب نگا میکنن با کینه به دینت
هه خلاصه که از من راش جداست
اونی که از خدا میگه ولی بی خداست
من جیره خور نیستم بچه بزرگ شو
تا ببینی که قله‌ی هدفم کجاست...

aشبزده